Wydawca treści
HODOWLA LASU
Wyłączony drzewostan nasienny - oddział 110a
Bór świerkowy
Kocierz Moszczanicki - oddział 36c
Hodowla lasu to zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących w ramach prac odnowieniowych i pielęgnacyjnych, z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych, to leśna ekologia stosowana, oparta na udokumentowanych wynikach badań naukowych i doświadczeniach wielu pokoleń leśników.
Drzewostany Nadleśnictwa Jeleśnia rosną na urozmaiconych siedliskach górskich. Cechują się dużym zróżnicowaniem wiekowym i gatunkowym. Przeważają trzy główne gatunki lasotwórcze: świerk-42%, buk-34% i jodła-21%, pozostałe to: So, Db, Ol, Jw, Js, Brz, Gb, Md i Wz. Dzięki wieloletniemu prowadzeniu przebudowy drzewostanów zmniejsza się dominacja świerczyn na korzyść lasów z większym udziałem jodły i buka.
Dla celów hodowlanych zbiera się nasiona drzew w wytypowanych drzewostanach nasiennych i wykorzystuje do produkcji sadzonek na szkółkach. Nadleśnictwo posiada na swoim terenie 70 ha wyłączonych i ponad 600 ha gospodarczych drzewostanów nasiennych, w tym 70% stanowią drzewostany świerkowe, pozostałe to jodłowe, bukowe, sosnowe i daglezjowe. W ramach programu testowania potomstwa jodły pospolitej została założona 2 ha powierzchnia doświadczalna.
Od dobrego materiału siewnego i sadzeniowego, prawidłowej realizacji odnowień oraz zabiegów pielęgnacyjnych: wykaszania chwastów, czyszczeń i trzebieży zależy jakość dorosłego drzewostanu. Zabiegi hodowlane mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla młodego pokolenia drzew. Wycinka drzew też jest elementem hodowli lasu, jest przygotowaniem drzewostanu do jego odnowienia zarówno naturalnego jak i sztucznego.
Nadleśnictwo Jeleśnia realizuje średnio 54 ha odnowień sztucznych i naturalnych oraz zabiegi pielęgnacyjne na powierzchni 984 ha rocznie. Gospodarka prowadzona jest w oparciu o aktualnie obowiązujący „PLAN URZĄDZENIA LASU" na lata 2015-2024.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Położenie Nadleśnictwa Jeleśnia
Położenie Nadleśnictwa Jeleśnia
POŁOŻENIE ADMINISTRACYJNE
Nadleśnictwo Jeleśnia administracyjnie położone jest w południowej części województwa śląskiego, na terenie powiatów: żywieckiego i bielskiego. Niewielka część Nadleśnictwa należy do powiatu suskiego (gm. Stryszawa).
Nadleśnictwo Jeleśnia dzieli się na dwa obręby: Jeleśnia (6049 ha) i Żywiec (5635 ha), których łączna powierzchnia wynosi: 11 694 ha
WARUNKI PRZYRODNICZE
Obszar Nadleśnictwa Jeleśnia według regionalizacji przyrodniczo-leśnej położony jest w VIII Karpackiej Krainie Przyrodniczo-leśnej.
OBRĘB JELEŚNIA
Dzielnica 4 Beskidu Żywieckiego
Obejmuje cały obszar obrębu Jeleśnia oraz południową część obrębu Żywiec. Teren jej zbudowany jest głównie z utworów serii magurskiej (trzeciorzędowych piaskowców, łupków i margli). Dzielnica obejmuje nie tylko Beskid Żywiecki; na jej północnym-zachodzie znajduje się również zachodnia część Beskidu Makowskiego (maksymalna wysokość 871 m n.p.m.) (wg Kondracki, „Geografia regionalna Polski", 1998, PWN), . Beskid Żywiecki stanowi najwyżej wzniesioną część Beskidów, cechuje go tzw. młoda rzeźba (np. głębokie rozcięcia przez doliny i duży spadek koryt rzecznych). Składa się on z kilku członów, różniących się wysokością i charakterem rzeźby, wydzielonych przez poprzeczne obniżenia. Obejmuje on najwyższą w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich grupę górską Babiej Góry (1725 m n.p.m.), utworzoną ze zwartych pasm górskich. Na południowym-zachodzie znajduje się rozcięta przez dopływ górnej Soły grupa Wielkiej Raczy (1234 m n.p.m.), o układzie gwiaździstym. Między wymienionymi jednostkami położona jest w kształcie rozrogu grupa Pilska (1557 m n.p.m.).Do najwyższych wzniesień z obszaru Beskidu Żywieckiego, leżących w zasięgu Nadleśnictwa należą: Góra Pięć Kopców-1534 m n.p.m., Romanka-1366, Trzy Kopce-1216, Palenica-1343, Munczolik-1356, Majcherkowa-1255, Kotarnica-1156, Buczynka-1205, Mędralowa-1169, Jałowiec-1111, Bąków-766, Kiczora-761 oraz Grojec-612.
OBRĘB ŻYWIEC
Dzielnica 1 Beskidu Śląskiego i Małego
Dzielnica 4 Beskidu Żywieckiego
Na terenie tej dzielnicy położona jest zasadnicza część obrębu Żywiec, w części wschodniej obejmującej teren Beskidu Małego. Stanowi ona najbardziej wysuniętą na północny zachód jednostkę Krainy Karpackiej. Obejmuje ona pasma zbudowane głównie z piaskowców godulskich i istebniańskich, rozdzielone stosunkowo dużą kotliną wypreparowaną w mniej odpornych utworach fliszu. Położony na zachodzie Beskid Śląski tworzy jedną z najbardziej zwartych grup górskich Karpat fliszowych. Charakteryzuje się on wąskimi grzbietami górskimi o zbliżonej wysokości, między którymi znajdują się głębokie (do 600 m) doliny o wąskich dnach i stromych zboczach. Najwyższy szczyt w paśmie Baraniej Góry to Skrzyczne – 1257 m n.p.m., a w paśmie Czantorii – Wielka Czantoria – 995 m n.p.m. Pasmo Baraniej Góry oraz pasmo Czantorii i Stożka stanowią europejski dział wodny między zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyckiego.
Znajdująca się na zachód od Beskidu Śląskiego Kotlina Żywiecka otoczona jest ze wszystkich stron pasmami górskimi, które wznoszą się około 500-900 m ponad jej płaskie dno. We wschodniej części dzielnicy położony jest natomiast niższy niż Beskid Śląski i płycej rozcięty przez doliny – Beskid Mały. Największe jego wzniesienia przekraczają 900 m n.p.m. (Czupiel 934 m n.p.m.), a wysokości względne dochodzą do 500 m.
Do najwyższych wzniesień z obszaru Beskidu Małego, leżących w zasięgu Nadleśnictwa należą: Czupiel-934 m n.p.m., Jaworzyna-864, Żar-761, Madohora (Łamana Skała)-929, Potrójna-888, Kocierz-879, Gibasów Groń-898.
|
|
|
|
|
|