Asset Publisher
Zasoby leśne
Całość lasów Nadleśnictwa Jeleśnia została uznana za ochronne zarządzeniem nr 271 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 grudnia 1995 r. Szczególne funkcje lasu zostały określone mianem kategorii ochronności:
w obrębie Jeleśnia:
- lasy glebochronne -4091,82 ha;
- lasy stanowiące ostoję zwierząt -52,76 ha;
- lasy wodochronne - 1567,95 ha;
w obrębie Żywiec:
- lasy wodochronne - 4820,41 ha;
- lasy wodochronne i glebochronne - 48,91 ha;
- lasy wodochronne, w miastach i wokół miast - 477,15 ha.
Lasy ochronne w Nadleśnictwie Jeleśnia występują na powierzchni 11059,00 ha, co stanowi ponad 97,6% powierzchni leśnej. Lasy gospodarcze zajmują około 0,3 %, a 2,1 % powierzchni stanowią rezerwaty.
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA DRZEWOSTANÓW NADLEŚNICTWA
Drzewostany nadleśnictwa Jeleśnia cechują się dużym zróżnicowaniem wiekowym. Pod względem zróżnicowania gatunkowego, dominują tutaj trzy główne gatunki lasotwórcze; świerk, buk jodła. Również przestrzennie, w zależności od obrębu, ukształtowania terenu, wysokości n.p.m. itd. występuje zmienność w składach gatunkowych drzewostanów. Generalnie najczęściej spotykanym gatunkiem jest świerk, stanowiący 60,04% powierzchni leśnej drzewostanów Nadleśnictwa (wg gatunków panujących) oraz 65,77% całkowitego zapasu.
Poniżej przedstawiono niektóre parametry drzewostanów Nadleśnictwa dla głównych gatunków panujących.
Przeciętne parametry drzewostanów Nadleśnictwa Jeleśnia
|
Cecha |
Obręb Jeleśnia |
Obręb Żywiec |
Nadleśnictwo Jeleśnia |
|
przeciętny wiek |
78 lat |
65 lat |
72 lata |
|
przeciętna zasobność |
274 m3/ha |
221 m3/ha |
248 m3/ha |
|
Spodziewany przyrost bieżący roczny |
7,85 m3/ha |
7,75 m3/ha |
7,80 m3/ha |
SIEDLISKA
Wszystkie występujące w lasach Nadleśnictwa siedliska, są siedliskami górskimi.
Siedliska lasowe zajmują 92,83% (10556,14 ha), natomiast borowe 7,17% (815,68 ha) powierzchni leśnej nadleśnictwa.
Dominującym typem siedliskowym w nadleśnictwie jest LGśw (65,58%). Kolejne miejsca zajmują:
LMGśw - 19,52%
LGw - 6,98%
BMGśw - 5,13%
BWG - 2,09%
LMGw - 0,41%
LŁG - 0,2%
OlJG - 0,09%
DRZEWOSTANY CENNE
Do cennych drzewostanów na terenie Nadleśnictwa należy zaliczyć drzewostany objęte ochroną rezerwatową, drzewostany nasienne oraz stanowiące cenne fragmenty rodzimej przyrody (głównie na siedliskach bagiennych i łęgowych).
Asset Publisher
Asset Publisher
UŻYTKOWANIE LASU
UŻYTKOWANIE LASU
Fot. Wojciech Piasecki
Fot. Wojciech Piasecki
Gospodarka leśna, w myśl ustawy o lasach to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu. Ma na celu utrzymanie i powiększanie zasobów upraw leśnych, gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie drewna, żywicy, choinek, karpiny, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, ale z zachowaniem tempa i sposobów zapewniających trwałe zachowanie bogactwa biologicznego lasów, ich wysokiej produkcyjności, potencjału regeneracyjnego, tak, by zapewnić zdolność do wypełniania teraz i w przyszłości wszystkich funkcji lasów: ochronnych, gospodarczych i społecznych. Trwałość lasom może więc zapewnić tylko racjonalne użytkowanie wszystkich jego zasobów.
Drewno, jako główny użytek polskich lasów jest więc zawsze pozyskiwane w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, czyli tzw. zapas na pniu.
Drewno pozyskuje się w ramach:
- cięć rębnych– usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów, według przyjętych w planie urządzania rodzajów rębni i sposobów użytkowania lasu, które mają zapewnić najkorzystniejsze warunki rozwoju młodego pokolenia. Zaprojektowane sposoby zagospodarowania lasu pozwalają na zachowanie trwałości lasów przy jednoczesnym ich użytkowaniu.
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży)– usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych (przygodnych), które są konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. O wielkości pozyskania drewna w danym nadleśnictwie decyduje tzw. etat cięć określony w planie urządzenia lasu.Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu". Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4 mld m sześć drewna.