Asset Publisher Asset Publisher

Zasoby leśne

Całość lasów Nadleśnictwa Jeleśnia została uznana za ochronne zarządzeniem nr 271 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 grudnia 1995 r. Szczególne funkcje lasu zostały określone mianem kategorii ochronności:
w obrębie Jeleśnia:

  •   lasy glebochronne -4091,82 ha;
  •   lasy stanowiące ostoję zwierząt -52,76 ha;
  •   lasy wodochronne - 1567,95 ha;

w obrębie Żywiec:

  •   lasy wodochronne - 4820,41 ha;
  •   lasy wodochronne i glebochronne - 48,91 ha;
  •   lasy wodochronne, w miastach i wokół miast - 477,15 ha.


 Lasy ochronne w Nadleśnictwie Jeleśnia występują na powierzchni 11059,00 ha, co stanowi ponad 97,6% powierzchni leśnej. Lasy gospodarcze zajmują około 0,3 %, a 2,1 % powierzchni stanowią rezerwaty.

OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA DRZEWOSTANÓW NADLEŚNICTWA

 

Drzewostany nadleśnictwa Jeleśnia cechują się dużym zróżnicowaniem wiekowym.  Pod względem zróżnicowania gatunkowego, dominują tutaj trzy główne gatunki lasotwórcze; świerk, buk jodła. Również przestrzennie, w zależności od obrębu, ukształtowania terenu, wysokości n.p.m. itd. występuje zmienność w składach gatunkowych drzewostanów. Generalnie najczęściej spotykanym gatunkiem jest świerk, stanowiący 60,04% powierzchni leśnej   drzewostanów Nadleśnictwa (wg gatunków panujących) oraz  65,77% całkowitego zapasu.

Poniżej przedstawiono niektóre parametry drzewostanów Nadleśnictwa dla głównych gatunków panujących.

                         Przeciętne parametry drzewostanów Nadleśnictwa Jeleśnia

Cecha

Obręb

Jeleśnia

Obręb

Żywiec

Nadleśnictwo

Jeleśnia

przeciętny wiek

78 lat

65 lat

72 lata

przeciętna zasobność

274 m3/ha

221 m3/ha

248 m3/ha

Spodziewany przyrost bieżący roczny

7,85 m3/ha

7,75 m3/ha

7,80 m3/ha

 

 

SIEDLISKA

Wszystkie występujące w lasach Nadleśnictwa siedliska, są siedliskami górskimi.

Siedliska lasowe zajmują 92,83% (10556,14 ha), natomiast borowe 7,17% (815,68 ha) powierzchni leśnej nadleśnictwa.

Dominującym typem siedliskowym w nadleśnictwie jest LGśw (65,58%). Kolejne miejsca zajmują:

LMGśw  -  19,52%

LGw  -  6,98%

BMGśw  -  5,13%

BWG  -  2,09%

LMGw  -  0,41%

LŁG  -  0,2%

OlJG  -  0,09%

  

 

 

DRZEWOSTANY CENNE

Do cennych drzewostanów na terenie Nadleśnictwa należy zaliczyć drzewostany objęte ochroną rezerwatową, drzewostany nasienne oraz stanowiące cenne fragmenty rodzimej przyrody (głównie na siedliskach bagiennych i łęgowych).

 

 

 

 

 


 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

UŻYTKOWANIE LASU

UŻYTKOWANIE LASU

Gospodarka leśna, w myśl ustawy o lasach to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu. Ma na celu utrzymanie i powiększanie zasobów upraw leśnych, gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie drewna, żywicy, choinek, karpiny, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, ale z zachowaniem tempa i sposobów zapewniających trwałe zachowanie bogactwa biologicznego lasów, ich wysokiej produkcyjności, potencjału regeneracyjnego, tak, by zapewnić zdolność do wypełniania teraz i w przyszłości wszystkich funkcji lasów: ochronnych, gospodarczych i społecznych.  Trwałość lasom może więc zapewnić  tylko racjonalne użytkowanie wszystkich jego zasobów.

Drewno, jako główny użytek polskich lasów jest więc zawsze pozyskiwane w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, czyli tzw. zapas na pniu.

 Drewno pozyskuje się w ramach:

  • cięć rębnych– usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów, według przyjętych w planie urządzania rodzajów rębni i sposobów użytkowania lasu, które mają zapewnić najkorzystniejsze warunki rozwoju młodego pokolenia. Zaprojektowane sposoby zagospodarowania lasu pozwalają na zachowanie trwałości lasów przy jednoczesnym ich użytkowaniu.
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży)– usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych (przygodnych), które są konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. O wielkości pozyskania drewna w danym nadleśnictwie decyduje tzw. etat cięć określony w planie urządzenia lasu.Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu". Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4  mld m sześć drewna.