Asset Publisher
Surowiec do wszystkiego
W erze szkła, aluminium i krzemu można by odnieść wrażenie, że drewno jest passé. Nic bardziej mylnego! Gdziekolwiek się znajdziemy, na pewno wokół nas będzie wiele przedmiotów, które nie powstałyby bez użycia drewna.
Szacuje się, że współcześnie ma ono ok. 30 tys. zastosowań: drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych.
Szacuje się, że współcześnie drewno ma ok. 30 tys. zastosowań
Pochodzenie, sposób pozyskania i właściwości fizyczne drewna sprawiają, że jest najbardziej naturalnym i przyjaznym materiałem, który wykorzystujemy na tak wielką skalę. Jest niezbędnym elementem modnego dziś życia w stylu „eko", w harmonii z naturą i w zdrowiu. W obliczu zmian klimatycznych ważne jest też to, że nie tylko żywe drzewa wiążą znaczne ilości dwutlenku węgla. Wielkim magazynem CO2 są również produkty z drewna.
Im bardziej rozwinięta i nowoczesna gospodarka, tym więcej drewna potrzebuje. W ciągu ostatnich dwóch dekad zużycie drewna w naszym kraju wzrosło aż dwuipółkrotnie. W 1990 r. Polak przeciętnie zużywał rocznie równowartość 0,4 m sześc. drewna okrągłego, a obecnie – ponad 1 m sześc. Można się spodziewać, że ten wskaźnik jeszcze bardziej wzrośnie – do wartości podobnych jak w innych krajach europejskich (Niemiec zużywa rocznie średnio 1,7 m sześc. drewna, Czech – prawie 1,5 m sześc., Włoch– 1,1 m sześc.).
Dowiedz się więcej o drewnie z książki „Naturalnie, drewno!" (PDF)
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie Nadleśnictwa Jeleśnia
Położenie Nadleśnictwa Jeleśnia
POŁOŻENIE ADMINISTRACYJNE
Nadleśnictwo Jeleśnia administracyjnie położone jest w południowej części województwa śląskiego, na terenie powiatów: żywieckiego i bielskiego. Niewielka część Nadleśnictwa należy do powiatu suskiego (gm. Stryszawa).
Nadleśnictwo Jeleśnia dzieli się na dwa obręby: Jeleśnia (6049 ha) i Żywiec (5635 ha), których łączna powierzchnia wynosi: 11 694 ha
WARUNKI PRZYRODNICZE
Obszar Nadleśnictwa Jeleśnia według regionalizacji przyrodniczo-leśnej położony jest w VIII Karpackiej Krainie Przyrodniczo-leśnej.
OBRĘB JELEŚNIA
Dzielnica 4 Beskidu Żywieckiego
Obejmuje cały obszar obrębu Jeleśnia oraz południową część obrębu Żywiec. Teren jej zbudowany jest głównie z utworów serii magurskiej (trzeciorzędowych piaskowców, łupków i margli). Dzielnica obejmuje nie tylko Beskid Żywiecki; na jej północnym-zachodzie znajduje się również zachodnia część Beskidu Makowskiego (maksymalna wysokość 871 m n.p.m.) (wg Kondracki, „Geografia regionalna Polski", 1998, PWN), . Beskid Żywiecki stanowi najwyżej wzniesioną część Beskidów, cechuje go tzw. młoda rzeźba (np. głębokie rozcięcia przez doliny i duży spadek koryt rzecznych). Składa się on z kilku członów, różniących się wysokością i charakterem rzeźby, wydzielonych przez poprzeczne obniżenia. Obejmuje on najwyższą w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich grupę górską Babiej Góry (1725 m n.p.m.), utworzoną ze zwartych pasm górskich. Na południowym-zachodzie znajduje się rozcięta przez dopływ górnej Soły grupa Wielkiej Raczy (1234 m n.p.m.), o układzie gwiaździstym. Między wymienionymi jednostkami położona jest w kształcie rozrogu grupa Pilska (1557 m n.p.m.).Do najwyższych wzniesień z obszaru Beskidu Żywieckiego, leżących w zasięgu Nadleśnictwa należą: Góra Pięć Kopców-1534 m n.p.m., Romanka-1366, Trzy Kopce-1216, Palenica-1343, Munczolik-1356, Majcherkowa-1255, Kotarnica-1156, Buczynka-1205, Mędralowa-1169, Jałowiec-1111, Bąków-766, Kiczora-761 oraz Grojec-612.
OBRĘB ŻYWIEC
Dzielnica 1 Beskidu Śląskiego i Małego
Dzielnica 4 Beskidu Żywieckiego
Na terenie tej dzielnicy położona jest zasadnicza część obrębu Żywiec, w części wschodniej obejmującej teren Beskidu Małego. Stanowi ona najbardziej wysuniętą na północny zachód jednostkę Krainy Karpackiej. Obejmuje ona pasma zbudowane głównie z piaskowców godulskich i istebniańskich, rozdzielone stosunkowo dużą kotliną wypreparowaną w mniej odpornych utworach fliszu. Położony na zachodzie Beskid Śląski tworzy jedną z najbardziej zwartych grup górskich Karpat fliszowych. Charakteryzuje się on wąskimi grzbietami górskimi o zbliżonej wysokości, między którymi znajdują się głębokie (do 600 m) doliny o wąskich dnach i stromych zboczach. Najwyższy szczyt w paśmie Baraniej Góry to Skrzyczne – 1257 m n.p.m., a w paśmie Czantorii – Wielka Czantoria – 995 m n.p.m. Pasmo Baraniej Góry oraz pasmo Czantorii i Stożka stanowią europejski dział wodny między zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyckiego.
Znajdująca się na zachód od Beskidu Śląskiego Kotlina Żywiecka otoczona jest ze wszystkich stron pasmami górskimi, które wznoszą się około 500-900 m ponad jej płaskie dno. We wschodniej części dzielnicy położony jest natomiast niższy niż Beskid Śląski i płycej rozcięty przez doliny – Beskid Mały. Największe jego wzniesienia przekraczają 900 m n.p.m. (Czupiel 934 m n.p.m.), a wysokości względne dochodzą do 500 m.
Do najwyższych wzniesień z obszaru Beskidu Małego, leżących w zasięgu Nadleśnictwa należą: Czupiel-934 m n.p.m., Jaworzyna-864, Żar-761, Madohora (Łamana Skała)-929, Potrójna-888, Kocierz-879, Gibasów Groń-898.
|
|
|
|
|
|