Asset Publisher
ŁOWIECTWO
Gospodarka łowiecka na terenie nadleśnictwa Jeleśnia jest realizowana na podstawie:
Ustawy Prawo Łowieckie oraz szeregu ustaw dotyczących łowiectwa (o broni i amunicji, ochronie zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz Inspekcji Weterynaryjnej, ustawie o ochronie przyrody, rybactwie śródlądowym)
W granicach terytorialnego zasięga nadleśnictwa położonych jest 11 obwodów łowieckich, z czego trzy obwody tylko nieznaczną część mają położoną w granicach naszego zasięgu.
Nadleśnictwo sprawuje nadzór nad 8 obwodami łowieckimi (193,194,195,196,197,198,202,203) leżącymi w województwie śląskim. Powierzchnia użytkowa tych obwodów wynosi 41 103 ha z czego na lasy przypada 20 682 ha. Obwody te dzierżawione są przez 8 kół łowieckich zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim - Zarząd Okręgowy w Bielsku - Białej.
Do zadań Nadleśnictwa w ramach gospodarki łowieckiej należy współpraca z kołami łowieckimi w zakresie:
- opiniowania i zatwierdzania Rocznych Planów Łowieckich i Wieloletnich Planów Łowieckich
- dokonywanie ścisłej inwentaryzacji zwierzyny płowej
- nadzorowanie wykonania planów łowieckich, w tym egzekwowanie wykonania planów odstrzału
- poprawa warunków bytowania zwierzyny poprzez: ograniczanie niepokoju w biotopie, ochrona ostoi oraz zapewnianie bazy pokarmowej poprzez wprowadzanie do drzewostanów gatunków drzew i krzewów takich jak: wierzby czy dzikie drzewa i krzewy owocowe.
Asset Publisher
Asset Publisher
UŻYTKOWANIE LASU
UŻYTKOWANIE LASU
Fot. Wojciech Piasecki
Fot. Wojciech Piasecki
Gospodarka leśna, w myśl ustawy o lasach to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu. Ma na celu utrzymanie i powiększanie zasobów upraw leśnych, gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie drewna, żywicy, choinek, karpiny, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, ale z zachowaniem tempa i sposobów zapewniających trwałe zachowanie bogactwa biologicznego lasów, ich wysokiej produkcyjności, potencjału regeneracyjnego, tak, by zapewnić zdolność do wypełniania teraz i w przyszłości wszystkich funkcji lasów: ochronnych, gospodarczych i społecznych. Trwałość lasom może więc zapewnić tylko racjonalne użytkowanie wszystkich jego zasobów.
Drewno, jako główny użytek polskich lasów jest więc zawsze pozyskiwane w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, czyli tzw. zapas na pniu.
Drewno pozyskuje się w ramach:
- cięć rębnych– usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów, według przyjętych w planie urządzania rodzajów rębni i sposobów użytkowania lasu, które mają zapewnić najkorzystniejsze warunki rozwoju młodego pokolenia. Zaprojektowane sposoby zagospodarowania lasu pozwalają na zachowanie trwałości lasów przy jednoczesnym ich użytkowaniu.
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży)– usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych (przygodnych), które są konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. O wielkości pozyskania drewna w danym nadleśnictwie decyduje tzw. etat cięć określony w planie urządzenia lasu.Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu". Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4 mld m sześć drewna.