Asset Publisher
HODOWLA LASU
Wyłączony drzewostan nasienny - oddział 110a
Bór świerkowy
Kocierz Moszczanicki - oddział 36c
Hodowla lasu to zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących w ramach prac odnowieniowych i pielęgnacyjnych, z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych, to leśna ekologia stosowana, oparta na udokumentowanych wynikach badań naukowych i doświadczeniach wielu pokoleń leśników.
Drzewostany Nadleśnictwa Jeleśnia rosną na urozmaiconych siedliskach górskich. Cechują się dużym zróżnicowaniem wiekowym i gatunkowym. Przeważają trzy główne gatunki lasotwórcze: świerk-42%, buk-34% i jodła-21%, pozostałe to: So, Db, Ol, Jw, Js, Brz, Gb, Md i Wz. Dzięki wieloletniemu prowadzeniu przebudowy drzewostanów zmniejsza się dominacja świerczyn na korzyść lasów z większym udziałem jodły i buka.
Dla celów hodowlanych zbiera się nasiona drzew w wytypowanych drzewostanach nasiennych i wykorzystuje do produkcji sadzonek na szkółkach. Nadleśnictwo posiada na swoim terenie 70 ha wyłączonych i ponad 600 ha gospodarczych drzewostanów nasiennych, w tym 70% stanowią drzewostany świerkowe, pozostałe to jodłowe, bukowe, sosnowe i daglezjowe. W ramach programu testowania potomstwa jodły pospolitej została założona 2 ha powierzchnia doświadczalna.
Od dobrego materiału siewnego i sadzeniowego, prawidłowej realizacji odnowień oraz zabiegów pielęgnacyjnych: wykaszania chwastów, czyszczeń i trzebieży zależy jakość dorosłego drzewostanu. Zabiegi hodowlane mają stworzyć optymalne warunki wzrostu dla młodego pokolenia drzew. Wycinka drzew też jest elementem hodowli lasu, jest przygotowaniem drzewostanu do jego odnowienia zarówno naturalnego jak i sztucznego.
Nadleśnictwo Jeleśnia realizuje średnio 54 ha odnowień sztucznych i naturalnych oraz zabiegi pielęgnacyjne na powierzchni 984 ha rocznie. Gospodarka prowadzona jest w oparciu o aktualnie obowiązujący „PLAN URZĄDZENIA LASU" na lata 2015-2024.
resources-to-get
Asset Publisher
Asset Publisher
UŻYTKOWANIE LASU
UŻYTKOWANIE LASU
Fot. Wojciech Piasecki
Fot. Wojciech Piasecki
Gospodarka leśna, w myśl ustawy o lasach to działalność leśna w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu. Ma na celu utrzymanie i powiększanie zasobów upraw leśnych, gospodarowanie zwierzyną, pozyskiwanie drewna, żywicy, choinek, karpiny, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, ale z zachowaniem tempa i sposobów zapewniających trwałe zachowanie bogactwa biologicznego lasów, ich wysokiej produkcyjności, potencjału regeneracyjnego, tak, by zapewnić zdolność do wypełniania teraz i w przyszłości wszystkich funkcji lasów: ochronnych, gospodarczych i społecznych. Trwałość lasom może więc zapewnić tylko racjonalne użytkowanie wszystkich jego zasobów.
Drewno, jako główny użytek polskich lasów jest więc zawsze pozyskiwane w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, ale również systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, czyli tzw. zapas na pniu.
Drewno pozyskuje się w ramach:
- cięć rębnych– usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów, według przyjętych w planie urządzania rodzajów rębni i sposobów użytkowania lasu, które mają zapewnić najkorzystniejsze warunki rozwoju młodego pokolenia. Zaprojektowane sposoby zagospodarowania lasu pozwalają na zachowanie trwałości lasów przy jednoczesnym ich użytkowaniu.
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży)– usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych (przygodnych), które są konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. O wielkości pozyskania drewna w danym nadleśnictwie decyduje tzw. etat cięć określony w planie urządzenia lasu.Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu". Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4 mld m sześć drewna.